Sebe Suresi ile ilgili Hadisler
Hadis No : 0744
Ravi: Ferve İbnu Müseyk
Tanım: Hz. Peygamber (sav)’a bir gün: “Ey Allah’ın Resulü, kavminden yüz çevirenlere karşı, İslam’ı benimseyenlerle bir olup mücadele edeyim mi?” diye sordum. Onlarla savaşma hususunda bana izin verdi ve beni emir tayin etti. Ben (Medine’den) ayrılınca: “Gutayfi ne yaptı ?” diye benden sormuş. Kendisine, gittiğim söylenince hemen peşimden birisini göndererek beni geri çağırdı ve şu talimatı verdi: “Kavmini İslam’a davet et. Onlardan İslam’a gelenlerin Müslümanlığını kabul et. Kabul etmeyenler için savaşmakta acele etme, ben sana yeni bir emir gönderinceye kadar bekle.” Der ki: Sebe kavmi hakkındaki ayetler nazil olmuştu.Bir adam sordu: “Ey Allah’ın Resulü, Sebe de ne? Bir yer veya bir kadın mıdır?” “Ne bir yer, ne de bir kadın değildir. Bilakis bir erkektir. On çocuklu bir Arap. Bu çocuklardan altısı Yemen cihetine gidip yerleşti, dördü de Şam cihetine gidip yerleşti. Şam tarafına gidenler Lahm, Cüzam, Gassan ve Amile kabilelerini ortaya çıkardılar. Yemen tarafına gidenler ise Ezd, Es’ariyyun, Hımyer, Kinde, Müzhic ve Enmar halkını meydana getirdiler.” Bir adam: “Enmar da ne?” diye sordu. “Enmar”, dedi, Has’am ve Becile kabilelerinin mensup olduğu cemaattir.”
Kaynak: Ebu Davud, Huruf ve’l-Kıra’at 1, (3978); Tirmizi, Tefsir, Sebe, (3220)
Hadis No : 0745
Ravi: Ebu Hüreyre
Tanım: Resulullah (sav) buyurdu ki: “Allahu Teala Hazretleri semada bir işin yapılmasına hükmetti mi, Rabb-i Teala’nın sözüne ihtiramla, melaike (a.s.) korku ile kanatlarını birbirine vururlar. Rabb Teala’nın işitilen sözü düz bir kaya üzerinde (hareket eden) zincirin sesi gibidir. Meleklerin kalplerinden korku açılınca (Cebrail ve Mikail gibi mukarreb meleklere): “Rabbiniz ne buyurdu?” diye sorarlar. Onlar da: “Allah Teala hazretleri hakkı söylemiştir. Zaten O, yüce ve uludur” derler. O’nun sözünü, kulak kabartan (şeytanlar gizlice) işitir. Kulak hırsızı şeytanlar (yerden göğe kadar) birbirlerinin üstünde (zincirleme) dizilmiş ve kulak hırsızlığına hazırlanmış bulunur.- Süfyan (İbnu Uyeyne) eliyle tarif etti: Parmaklarını önce (üst üste) dizdi, sonra açtı- (En üstteki, ilahi kelamı işitir ve alttakine verir, o da kendi altındakine verir. Böylece gele gele sihirbaz ve kahinlerin diline kadar ulaşır. Bazan kelimeyi aşağıdakine vermeden önce bir şahap, şeytana ulaşır. Bazan şahap kendisine isabet etmezden önce kelimeyi aşağısındakine vermiş olur. (Sihirbaz ve kahinler kendilerine bu şekilde ulaşan hırsızlama habere) yüz kadar da kendileri ilave ederek yalanlar düzerler. Emr-i İlahi yeryüzünde tahakkuk edince halk kendi arasında: “Bu işin olacağı bize daha önce falan falan günlerde haber verilmemiş miydi?” derler. Böylece, semada (kulak hırsızlığı yoluyla) işitilmiş olan haber böylece tasdik edilir.”
Kaynak: Buhari, Tefsir, Sebe 1, Hicr 1; Tirmizi, Tefsir, Sebe, (3221)
Hadis No : 0746
Ravi: İbnu Mes’ud
Tanım: Allahu Zülcelal hazretleri vahiy suretiyle konuştuğu zaman sema ehli bir ses işitir ki bu, demir bir zincirin düz bir kaya üzerinde hareket etmesiyle çıkan çıngırak sesine benzer. Sema ehli bu sesi duyunca korku ve haşyetten bayılırlar. Cibril (a.s.) kendilerine gelinceye kadar bu halde devam ederler. O gelince korku, kalplerinden açılır. Hemen: “Ey Cibril, Rabbiniz ne buyurdu?” diye sorarlar. O: “Hakkı söyledi” der. Sema ehli hep bir ağızdan: “el-Hak, el-Hak” diye söyleşirler.
Kaynak: Ebu Davud, Sünnet 22, (4738)
