Müddessir Suresi ile ilgili Hadisler
Hadis No : 0839
Ravi: Ebu Said
Tanım: Resulullah (sav), Müddessir suresinin, “Onu sarp bir yokuşa sardıracağım” mealindeki 17. ayetinde geçen “sarp yokuş” kelimesini “Ateşten bir dağdır, kafir ona yetmiş yılda çıkar, çıktıktan sonra tekrar yetmiş yılda cehenneme geri iner. Böylece cehennemde ebediyyen azab çeker” diye açıklamıştır.”
Kaynak:
Hadis No : 0840
Ravi: Cabir
Tanım: Yahudilerden bir kısmı, Hz. Peygamber (sav)’in bazı ashabına: “Peygamberiniz, cehennem bekçilerinin sayısını biliyor mu?” diye sordular. Onlar: “Şimdilik bilmiyoruz, kendisinden soralım!” diye cevap verdiler. İçlerinden biri Hz. Peygamber (sav)’e gelerek: “Ey Muhammed! Bugün ashabına galebe çalındı” dedi. Resulullah (sav): “Ne ile, nasıl galebe çaldılar?” diye sordu. “Yahudiler,” dedi, onlara: “Peygamberiniz cehennem bekçilerinin sayısını biliyor mu?” diye sordu. “Peki ne cevap verdiler?” “Şimdilik bilmiyoruz, peygamberimizden soralım” dediler. Hz. Peygamber (sav): “Bir kavme bilmediği şey sorulursa, onlar da: “Bilmiyoruz, peygamberimize soralım deseler bu onlara galebe çalmak mı sayılır hiç? Fakat Yahudiler peygamberlerine (olmayacak şey sormuşlar): “Bize açıktan açığa Allah’ı göster!” demişlerdi. O Allah düşmanlarını bana getirin. Ben de onlara cennetin beyaz toprağından sarayım.” dedi. Yahudiler geldiler ve: “Ey Ebu’l-Kasım, cehennemin bekçileri kaç tanedir?” dediler. Hz. Peygamber (sav) parmaklarıyla bir on, bir de dokuz göstererek “19” dedi. “Evet!” dediler. Resulullah (sav) da onlara: “Pekala cennetin toprağı nasıldır?” diye sordu. Bir ara sustular. Sonra: “Ey Ebu’l-Kasım, bize sen söyle!” dediler. Resulullah (sav): ” Beyaz undan yapılmış ekmektir.”
Kaynak: Tirmizi, Tefsir, Müddessir, (3324)
Hadis No : 0841
Ravi: Enes
Tanım: Müddessir suresinin 56. ayetinde geçen, “O, kendisinden korkulmaya daha layık, bağışlamaya daha ehildir” ifadesini Hz. Peygamber (sav)’in şöyle tefsir ettiğini belirtir: “Cenab-ı Hakk (burada) buyuruyor ki: “Ben korkulmaya layığım, kim benden korkarsa, kendine bir başka ilah edinmesin, onu affetmeye de ben ehilim, (bir başkası affedemez)”
Kaynak: Tirmizi, Tefsir, Müddessir, (3325); İbnu Mace, Zühd 35, (4299)
