Münafikun Suresi ile ilgili Hadisler
Hadis No : 0822
Ravi: Cabir
Tanım: …Medine’ye dönersek, şerefli kimseler alçakları and olsun ki, oradan çıkaracaktır (Münafıkün, 8) mealindeki ayet hakkında şu açıklamayı yapmıştır: “Bunu söyleyen (meşhur münafık) Abdullah İbnu Übey İbni Selül’dür.”
Kaynak: Buhari, Tefsir, Münafikun 5, 7; Müslim, Birr 62, (2584); Tirmizi, Tefsir, Münafikun, (2312)
Hadis No : 0823
Ravi: Zeyd İbnu Erkam
Tanım: Bir sefer esnasında Hz. Peygamber (sav)’le beraber çıkmıştık. Bir ara bütün askerler sıkıntıya düştü. Übey İbnu Selül (fırsattan istifade) şöyle dedi: “Resulullah’ın yanındakilere infak etmeyin de etrafından dağılsınlar.” Ayrıca şunu da ilave etti: “Hele Medine’ye bir dönelim, aziz olanlar, zelil olanları oradan sürüp çıkaracaktır.” Ben hemen gelip bu sözleri Hz. Peygamber’e haber verdim. Resulullah (sav) Übey İbnu Selül’e adam göndererek yanına çağırdı ve “Böyle mi söyledin?” diye sordu, İbnu Selül, böyle bir davranışa yer vermediğine dair yemin etti. (Orada bulunanlar bu söze inanarak): “Zeyd, Resulullah (sav)’a yalan söyledi” dediler. Bu sözlerine çok üzüldüm. Öyle ki, Cenab-ı Hakk beni tasdiken şu vahyi indirdi: “(Ey Muhammed) münafıklar sana gelince, “Senin, şüphesiz Allah’ın peygamberi olduğuna şehadet ederiz” derler. Allah, senin kendisinin peygamberi olduğunu bilir, bunun yanında münafıkların yalancı olduklarını da bilir…” (Münafikün, 1). (Zeyd) der ki: “Sonra Hz. Peygamber (sav), (onlara: “özür dileyin de) sizin için Allah’tan mağfiret taleb edeyim” dedi ise de başlarını çevirip gittiler.” Zeyd İbnu Erkam (ra), “..Onlar tıpkı sıralanmış kof kütük gibidirler…” (Münafikun, 4) mealindeki ayetle ilgili olarak da şu açıklamayı yaptı: “Münafıklar yakışıklı kimselerdi.”
Kaynak: Buhari, Tefsir, Münafikun 1, 2; Müslim, Sıfatu’l-Münafikun 1, (2772); Tirmizi, Tefsir, Münafikun, (3
Hadis No : 0824
Ravi: İbnu Abbas
Tanım: Bir keresinde, “kimin haccedecek kadar veya zekat farz olacak kadar malı olur da bu farzları ifa etmezse, ölüm sırasında geri dönüş (rec’a) taleb eder” buyurmuş da, bir adam kendisine: “Ey İbnu Abbas, Allah’tan kork, geri dönüşü küffar taleb edecektir” dedi. İbnu Abbas (ra): “Ben size bu hususta ayet okuyayım” dedi ve şu ayeti okudu: “Ey iman edenler, sizi ne mallarınız, ne evlatlarınız Allah’ın zikrinden alıkoymasın. Kim bunu yaparsa işte onlar hüsrana uğrayanların ta kendileridir. Herhangi birinize ölüm gelip de: “Ey Rabbim, beni yakın bir müddete kadar geciktirseydin de sadaka verip dursaydım, iyi adamlardan olsaydım” diyeceğinden evvel size rızık olarak verdiğimizden (Allah yolunda) harcayın. Halbuki Allah hiçbir kimseyi eceli gelince, asla geri bırakmaz. Allah ne yaparsanız, hakkıyla haberdardır” (Münafikun 9-11) Adam tekrar: “Zekat vermeyi gerekli kılan miktar nedir?” diye sordu. İbnu Abbas (ra): “Mal iki yüz (dirheme) ulaşır ve geçerse.” Adam: “Pekala, haccı gerekli kılan şey nedir?” diye sordu, İbnu Abbas: “Azık ve binek!” cevabını verdi.
Kaynak: Tirmizi, Tefsir, Münafikun, (3313)
